Hoe ziet de stamboom van Het Koninklijk Huis eruit?

De leden van de Koninklijke familie zijn nakomelingen van het Huis Oranje-Nassau. De band tussen het Huis Nassau en Nederland ontstaat in 1403. De Duitse graaf Engelbrecht I van Nassau trouwt in dat jaar met Johanna van Polanen, uit Breda. Doordat hun familiebezit groeide behoorden de Nassaus al snel tot de hoogste edelen van ons land. Zij kregen steeds meer belangrijkere functies  van de Bourgondische en Habsburgse hertogen. Deze hertogen bestuurden grote delen van de Nederlanden. Een voorbeeld van zo’n hertog is graaf Hendrik III van Nassau. Hij had hoge militaire functies. Hendrik III trouwde met de edelvrouw Claudia van Châlon. Ze kregen een zoon, genaamd René van Nassau. Het vorstendom Oranje was doorgegeven aan de familie van Claudia. Haar broer, Filibert van Châlon, was de laatste erfgenaam van Oranje. Toen hij stierf erfde René het prinsdom Oranje. René was de eerste Nassau die zich prins van Oranje mocht noemen.

Als René in 1544 kinderloos sterft, laat hij zijn bezittingen na aan zijn Duitse neef Willem van Nassau. Door deze erfenis krijgt Willem van Nassau de titel "Prins van Oranje". Willem van Oranje was heel belangrijk voor de Nederlandse geschiedenis, omdat hij de opstand tegen de Spanjaarden leidde. Door deze strijd werd Nederland onafhankelijk. Willem van Oranje had drie zonen; Philips, Maurits en Frederik Hendrik. Na zijn dood erfde als eerst zijn oudste zoon Philips de titel van Oranje. Omdat Philips en Maurits beide kinderloos stierven werd de titel automatisch doorgegeven aan Frederik Hendrik. Hij was net als zijn broer Maurits goed in het bezetten van steden. Zijn bijnaam was ´Stedendwinger´. Frederik Hendrik trouwde en kreeg een  zoon Willem II, iedereen was heel blij met zijn geboorte, omdat hiermee de mannelijk lijn werd voortgezet. Willem II is niet lang stadhouder geweest, hij overleed al toen hij 24 was. Na de dood van prins Willem II werd tot 1672 geen nieuwe stadhouder benoemd. Dit wordt ook wel het eerste Stadhouderloze Tijdperk genoemd.

Na dit tijdperk werd de zoon van Willem II, Willem III, stadhouder. Door zijn geaardheid (hij hield niet zo van vrouwen), was hij de laatste afstammeling van Willem van Oranje. Na zijn dood brak het tweede Stadhouderloze Tijdperk aan. Jaren later ontstond veel gedoe over wie er weer stadhouder moest worden met de titel prins van Oranje. De strijd ging tussen Johan Willem Friso  en Frederik van Pruisen. Na veel overleg  werd besloten dat Willem Friso de titel zou krijgen, met deze titel werd hij Willem IV.  Hij was de machtigste stadhouder uit de Nederlandse geschiedenis, maar miste het leiderschap van zijn voorgangers. Hierdoor kon hij de lastige en opstandige mensen binnen de Republiek nauwelijks onder controle krijgen. Willem IV overleed op 40-jarige leeftijd. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Willem V. Tot en met de achttiende eeuw regeerden de stadhouders van het Huis Oranje-Nassau. Vanaf 1795 werd Nederland door de Franse keizer Napoleon bezet. Nadat Napoleon was verslagen, was Nederland weer zelfstandig. Voor de Franse bezetting was Nederland een republiek geweest. Nu wilde Nederland liever een koning. De zoon van de stadhouder Willem V werd als koning gevraagd. Zijn antwoord was ja. En zo werd hij de eerste koning van Nederland uit het huis Oranje-Nassau. Hij werd niet Willem VI genoemd, maar koning Willem I. 

Hij was koning over een groter Nederland dan tegenwoordig. België hoorde er ook bij. Brussel was de hoofdstad van het grote koninkrijk Nederland. Door de Franse bezetting was Nederland erg verarmd. De handel had jaren lang stil gelegen. Er was dus veel werk te doen, maar koning Willem I ging vol goede moed aan de slag. Hij vond dat Nederland weer net zo rijk moest worden als in de zeventiende eeuw. Hij gaf geld uit om fabrieken te bouwen. En hij vond dat er wegen moesten komen. Koning Willem I wilde dat de Nederlanders weer handel konden drijven met andere landen. Er werden kanalen gegraven, want veel goederen werden met schepen vervoerd. Ook zorgde Willem I ervoor dat de spoorwegen werden aangelegd voor een nieuw vervoersmiddel: de stoomtrein. Koning Willem I was een slimme zakenman daarom kreeg hij de bijnaam koning-koopman. Hij trouwde in 1791 met zijn nicht Wilhelmina van Pruisen. Ze kregen vier kinderen. Koning Willem I deed troonsafstand op 7 oktober 1840. Zijn oudste zoon Willem II volgde hem op.

Als Willem II 15 jaar is vertrekt hij naar Duitsland voor een militaire opleiding. Hij studeerde aan de Universiteit van Oxford in Engeland. Daar leerde hij vloeiend Engels spreken. Dit kwam goed van pas toen hij later samen met de Engelsen tegen Napoleon moest strijden. Willem II was getrouwd met Anna Paulowna, de dochter van een Russische keizer. Ze kregen vijf kinderen. Het Belangrijkste jaar tijdens de regering van Willem II is 1848, in dat jaar was het onrustig in Europa. Frankrijk verjaagd zijn koning. En in ons land waren er af en toe relletjes. In Amsterdam verschijnen pamfletten waarop staat, weg met de Koning, Leve de republiek. Iedereen schrikt en de Koning ook. Hij liet met spoed de grondwet veranderen. Koning Willem II heeft van Nederland een parlementaire democratie gemaakt, waarbij de Koning minder macht kreeg. Willem II heeft maar negen jaar geregeerd. Na het overlijden van zijn lievelingszoon Alexander ging zijn gezondheid achteruit. Hij had ook problemen met zijn oudste zoon. Hij luisterde niet naar de waarschuwingen van de dokters. Hij overleed in 1849. Zijn oudste zoon Willem III werd toen koning. Hij is 32 jaar als hij zijn vader opvolgt, maar Willem II die alles zelf wilde doen heeft zijn zoon niet de kans gegeven om ervaring op te doen. Daar komt nog bij dat Willem III niet blij was met de grondwetswijziging van 1848. Hij had grote moeite met de beperking van de koninklijke macht. Toch heeft hij wel het langst geregeerd dan elke vorst voor hem. Omdat Willem III nogal bekend stond als een woest persoon, die volgens sommigen alleen gaf om jacht, drank en vrouwen, kreeg hij internationaal de bijnaam koning Gorilla. Willem III trouwde in 1839 met zijn nicht Sophie van Württemberg. Met Sophie kreeg hij drie zonen. Dit huwelijk liep niet goed af en ze gingen uit elkaar. Dit kwam vooral door de buitenechtelijke relaties van de koning. Na de dood van Sophie trouwde hij met de 41 jaar jongere Emma van Waldeck-Pyrmont. Zij had een goede invloed op hem. Op 31 augustus 1880 werd hun dochter Wilhelmina geboren. Koning Willem III overleed in 1890. Voor het eerst zou Nederland nu een koningin krijgen.

Tot 1898 introduceerde Emma haar dochter overal in Nederland als de aanstaande koningin. Op 6 september 1898 werd Wilhelmina in Amsterdam ingehuldigd als koningin. Doordat zij jarenlang vaak aan het volk was getoond, was het volk enthousiast. Na de ceremonie in de Nieuwe Kerk maakte de koningin een toer door een feestende stad. De festiviteiten in het land gingen nog dagenlang door. Daarna begon voor de koningin het echte werk. Ze kreeg bijvoorbeeld te maken met de kabinetsformaties. Maar ook met moeilijkere zaken, ze geregeerde namelijk tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Tot slot kreeg ze ook te maken met de economische crisis.  In 1901 trouwde Wilhelmina met hertog Hendrik van Mecklenburg-Schwerin. Maar er kwamen al snel problemen. Hendrik ging vaak alleen op pad, hij belandde in affaires  met buitenechtelijke kinderen tot gevolg. Hendrik maakte schulden en hierdoor moest Wilhelmina financieel bijspringen.

In april 1909  werd Juliana geboren. Het was opnieuw een opluchting dat er weer een troonopvolger was. Juliana groeide op in paleis Het Loo en in de twee Haagse paleizen: Huis ten Bosch en Noordeinde. Juliana had een stevige wil. Ze was eigenwijs en kon koppig zijn. Zo knipte ze in 1927 tegen de zin van haar moeder haar lange haar af, een daad die toen het streven van vrouwen naar onafhankelijkheid symboliseerde. In diezelfde tijd kreeg ze voor elkaar dat ze mocht gaan studeren. Na haar studie werd van haar verwacht dat ze zou trouwen. Er waren vele kandidaten afgewezen. Maar tijdens de wintersport van 1936 leerde ze een Duitse prins kennen. Ze werd verliefd op Bernhard von Lippe-Biesterfeld. Ze trouwden op 7 januari 1937. Ze kregen samen drie dochters. De oudste dochter Beatrix werd geboren op  31 januari 1938. En op 4 september 1948 volgde Juliana haar moeder op als koningin. Wilhelmina was een echte oorlogskoningin geweest, ‘de moeder van het verzet’. Juliana werd de koningin van de wederopbouw. De zeer geliefde Wilhelmina overleed op 28 november 1962 in paleis Het Loo. Na het overlijden van haar moeder is Juliana nog 18 jaar koningin geweest.

Op 30 april 1980 gaf koningin Juliana de troon door aan Koningin Beatrix die tot vandaag de dag de koningin van Nederland is.

Koning Beatrix heeft na het behalen van haar gymnasium diploma gestudeerd aan de Universiteit Leiden. Ze trouwde op 10 maart 1966 met Claus von Amsberg uit Duitsland. Veel mensen waren tegen dit huwelijk, omdat de Tweede Wereldoorlog nog niet zo lang voorbij was. Toch werd het huwelijk doorgezet en Koningin Beatrix en Prins Claus kregen drie kinderen: Willem-Alexander (1967), Johan Friso (1968) en Constantijn (1969). Na haar troonsbestijging ging zij met haar gezin in het Huis Ten Bosch in Den Haag wonen. Het Paleis Noordeinde werd haar werkplaats. Koningin Beatrix rijdt graag paard en zeilt. Ze is een liefhebster van de kunst en muziek. Net als haar moeder is koningin Beatrix heel populair bij de Nederlandse bevolking. Koning Beatrix staat bekend om haar openheid.

Maar uiteindelijk zal ook zij afstand doen van de troon. Prins Willem-Alexander zal haar dan opvolgen. Na een lange tijd krijgt Nederland dan weer een koning. En aangezien Koningin Beatrix steeds ouder wordt, zal dit niet lang meer duren. Er gaan al vele geruchten rond over wanneer dit zal gebeuren. Maar tot vandaag de dag weten we nog niet wanneer.